Χθες έβγαλα τη ζωή μου μια φωτοτυπία. Ναι, καλά το διάβασες.
Βγήκα
μια φωτοτυπία.. έτσι για την πλάκα μου. Να γίνω μόδα
σε ανοιχτά από έκπληξη
στόματα!! Δηλαδή τι εννοείς; θα μου πεις
αν στο πω. Ίσως δεν εννοώ τίποτα από αυτό που νομίζεις. Γιατί
το μόνο που θέλω από εσένα, είναι να καταλάβεις πως κάνω σκέψεις
απρόβλεπτες, εκφράζω έννοιες τολμηρές, επιδιώκοντας βλέμματα
γεμάτα από έκπληξη.. Και πάντα ήθελα να είμαι έτοιμος γι αυτό!
το μόνο που θέλω από εσένα, είναι να καταλάβεις πως κάνω σκέψεις
απρόβλεπτες, εκφράζω έννοιες τολμηρές, επιδιώκοντας βλέμματα
γεμάτα από έκπληξη.. Και πάντα ήθελα να είμαι έτοιμος γι αυτό!
Έτοιμος! Να είμαι πάντα έτοιμος.. Μα τι λέω τώρα. Ποτέ δεν ήμουν
έτοιμος. Το αντίθετο. Ποτέ δεν έπαιξα σκάκι τακτικής στις σχέσεις μου..
μα αυτό δεν
αφορά κανέναν. Ούτε καν εσένα. Ναι, εσένα εννοώ, εσύ
που με διαβάζεις με πλάγιο βλέμμα γεμάτο υπονοούμενες αρνήσεις
ή φωναχτές καταφάσεις.
που με διαβάζεις με πλάγιο βλέμμα γεμάτο υπονοούμενες αρνήσεις
ή φωναχτές καταφάσεις.
Ξέρεις καλά να κρύβεσαι πίσω απ' το μικρό μυαλό μου, κι ας λέω
πως είμαι έτοιμος. Έτσι γεννήθηκα. Και ξέρω πως κι εσύ απ’ τη
μεριά σου, έχεις σχέση πάθους με την λανθάνουσα ετοιμότητά μου.
Τη μισείς στο σκοτάδι, την αρνιέσαι στο φως, την ειρωνεύεσαι στο
ημίφως.. Μα όταν πάει να ξημερώσει εκεί που στέκει χωρίς ταυτότητα
ο ουρανό σου, κάνεις έρωτα μαζί μου. Σε έχω νιώσει ν' αγγίζεις το
κορμί μου και χαϊδεύεις τα όνειρα μου..
πως είμαι έτοιμος. Έτσι γεννήθηκα. Και ξέρω πως κι εσύ απ’ τη
μεριά σου, έχεις σχέση πάθους με την λανθάνουσα ετοιμότητά μου.
Τη μισείς στο σκοτάδι, την αρνιέσαι στο φως, την ειρωνεύεσαι στο
ημίφως.. Μα όταν πάει να ξημερώσει εκεί που στέκει χωρίς ταυτότητα
ο ουρανό σου, κάνεις έρωτα μαζί μου. Σε έχω νιώσει ν' αγγίζεις το
κορμί μου και χαϊδεύεις τα όνειρα μου..
Τόσο έτοιμος λοιπόν !! Έτοιμος να πεθάνω για σένα από έκπληξη.
Έτοιμος να ζήσω με μια γεύση στο στόμα μου γλυκιά, σαν μύηση
αμαρτωλής λαγνείας. Και όταν μια φλέβα στο λαιμό χτυπάει σαν
καμπάνα, είναι γιατί εκείνη η άγνωστη κοπέλα που κάθεται στο
διπλανό τραπέζι με παρέα, τόλμησε να μου χαμογελάσει.. Τάχα, κατά
λάθος. Αμηχανία.. Κάνω πως αδιαφορώ, γιατί δεν ξέρω τι άλλο να
κάνω. Κι ύστερα ξαφνικά, αποφασίζω να γυρίσω στο σπίτι.
Έτοιμος να ζήσω με μια γεύση στο στόμα μου γλυκιά, σαν μύηση
αμαρτωλής λαγνείας. Και όταν μια φλέβα στο λαιμό χτυπάει σαν
καμπάνα, είναι γιατί εκείνη η άγνωστη κοπέλα που κάθεται στο
διπλανό τραπέζι με παρέα, τόλμησε να μου χαμογελάσει.. Τάχα, κατά
λάθος. Αμηχανία.. Κάνω πως αδιαφορώ, γιατί δεν ξέρω τι άλλο να
κάνω. Κι ύστερα ξαφνικά, αποφασίζω να γυρίσω στο σπίτι.
Στους δεκαδικούς της σκέψης μου, μάλλον δεν χωράει η ψεύτικη
ή και αληθινή μου ακεραιότητα. Στην πραγματικότητα όμως ξέρω
πως στους δεκαδικούς της ανιαρής μου καθημερινότητας, πάντα
χωράει ο ακέραιος.. Αρκεί να κάνεις μια απλή σουρεάλ διαίρεση..
ή και αληθινή μου ακεραιότητα. Στην πραγματικότητα όμως ξέρω
πως στους δεκαδικούς της ανιαρής μου καθημερινότητας, πάντα
χωράει ο ακέραιος.. Αρκεί να κάνεις μια απλή σουρεάλ διαίρεση..
Αν μπορέσεις φυσικά..
starges
Δεν ξέρω για την δική σου ετοιμότητα καλέ μου starges, εγώ πάντως νιώθω πάντα έτοιμη για να σου πω πόσο μου αρέσουν οι σκέψεις σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα έχεις ένα όμορφο υπόλοιπο Κυριακής!!
Και συ, κάθε σου ανάρτηση είναι γεμάτη ομορφιά,
Διαγραφήαπλότητα, θετική σκέψη, αισιοδοξία.. ζωή!! Κάθε
που σε διαβάζω, μου χαρίζεις όλα αυτά που λέω, και
αποτρέπουν τις αυτοκαταστροφικές μου τάσεις. Ναι
η αλήθεια είναι πως οι σκέψεις μου είναι ασυνήθιστα
αιχμηρές, άλλοτε ππωτότυπες και άλλοτε πεσιμιστικές.
Παρόλα αυτά, είμαι ένας γενικά αισιόδοξος άνθρωπος,
χιουμορίστας και ασφαλής. Καλή μας Κυριακή λοιπόν
φίλη μου Μαρίνα..
Δεν είμαι σίγουρος, ότι καταλαβαίνω αυτό που εσύ εκπέμπεις με το κείμενό σου, όμως αυτό που περιγράφεις στις δύο τελευταίες παραγράφους σου, είναι πολλές στιγμές από τη ζωή μου και το ένιωσα ζωντανά ξανά τώρα που το διάβασα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα 'σαι καλά...
Το ξέρω πως δεν είναι εύκολο φίλε μου Άνεμε. Απο εκεί
Διαγραφήπηγάζει και ο τίτλος της ανάρτησης μου. Από την άλλη
όμως, την διαπίστωση της ταύτισης των σκέψεων μας που
συμπερασματικά διατυπώνεις - έστω και στις δυο τελευταίες
παραγράφους μου - δεν με εκπλήσσει. Όπως ξέρεις στο ίδιο
ακριβώς συμπέρασμα κατέληξα κι εγώ, διαβάζοντας δικά σου
κείμενα. Γι αυτό βρίσκεσαι στα αγαπημένα ιστολόγια που
διάβαζα και διαβάζω. Οι ζωές κι οι σκέψεις μας παράλληλες
και το επίπεδο αδιαμφισβήτητο. Σ' ευχαριστώ που είσαι εδώ!
Καλημέρα μας..