Την
επόμενη στιγμή με λέω σταλακτίτη. Έτσι δημιουργώ
ένα
πιο πετυχημένο, ίσως και πιο ισχυρό, ομοίωμά μου
απέναντι σου,
κι αισθάνομαι θεός..
Τώρα,
με βαφτίζω.. νικητή. Έτσι μπορώ να πετάξω, να
εξαφανιστώ,
να ταξιδέψω στον χρόνο, να κινηθώ στον χώρο
να
γίνω αόρατος. Μπα (!!) Λες να είναι καλύτερα αν βαφτιστώ
άνθρωπος;
Καλή ιδέα! Έτσι μπορώ να γίνω ορατός.
Σ’ αυτή τη σιωπηλή μου εξομολόγηση, σε έχω ανάγκη
Σ’ αυτή τη σιωπηλή μου εξομολόγηση, σε έχω ανάγκη
απόψε,
όσο ποτέ. Απόψε, που μοιάζει το νοθευμένο οξυγόνο
σαν
το ξεκλείδωτο κλουβί, από το οποίο όμως διστάζεις
μόνη
σου να βγεις. !!
Απόψε,
που οι καταρράκτες των εκούσιων ή ακούσιων
επιλογών
θυμίζουν αυνανιζόμενη ανατροφοδότηση ασφάλειας
ή
και ανασφάλειας… δεν ξέρω, ούτε με νοιάζει πλέον.
Απόψε
που το κρακ της συστολής των ξύλινων επίπλων
λόγω
της ανοιχτής μπαλκονόπορτας, μοιάζει με μετρονόμο
που
μετράει αντίστροφα δίχως την απαιτούμενη περιοδικότητα.
Απόψε,
που ένα φιλί στα χείλη σου θα οδηγούσε σε αναστροφή
των
μαγνητικών μου πόλων και σε μια πιο εύκολη κατάποση
του
σάλιου μου.
Σταμάτα
να με ψάχνεις. Μπροστά σου στέκομαι..
Σε
έχω ανάγκη απόψε. Όποιο κι αν είναι αυτό το απόψε..
Έλα,
κι ας είναι η πρώτη φορά που σε βλέπω..
Αλλά μην αργείς
Αλλά μην αργείς
Αύριο
θα λείπω !!
starges
''Σταμάτα να με ψάχνεις .Μπροστά σου στέκομαι..Σε έχω ανάγκη απόψε .Όποιο κι αν είναι αυτό το απόψε ..Έλα κι ας είναι η πρώτη φορά που σε βλέπω ΄΄δεν έχω λόγια να περιγράψω τα αισθήματα που μου ξυπνάνε τα παραπάνω λόγια ,νομίζω οτι κατάφερες κάτι παραπάνω από το να με αγγίξεις μόνο.
ΑπάντησηΔιαγραφήσε ευχαριστώ
Κι εγώ, μήνες τώρα σε διαβάζω, χωρίς να σε χορταίνω
Διαγραφήγια όσα ξόδεψα χωρίς να μου λείψουν.. για όσα ατένισα
χωρίς να τα δώ.. για όσα σου' κλεψα, χωρίς να στο πω
και όσα μου χάρισες και μου χαρίζεις χωρίς να το θέλεις..
σ' ευχαριστώ
Απόψε... Τα βράδια είναι τα πιο δύσκολα... Δυσκολότερα, όταν αναζητάς τον άλλον...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑδύνατα, όταν ο άλλος δεν έρχεται...
έτσι..
Διαγραφήτώρα η ψυχή που καίγεται
τώρα το χαρτί που ξεθωριάζει
τώρα μια μυρωδιά που δεν θυμίζει τίποτα
τώρα το όνειρο που μένει έκπληκτο
για φαντάσου..
Μοιάζουν οι αναρτήσεις σου με σταθμούς τρένου. Που τα ονόματά τους είναι "αγάπη", απογοήτευση", "ελπίδα", "μοναξιά", "όνειρο", "προσδοκία", "ομορφιά"...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάθε ανάρτηση και μιά στάση.
Μέχρι να βρείς το σταθμό που λέγεται "έρωτας".
Καλό ξημέρωμα καλέ μου φίλε.
Νομίζω πως μια μορφή παράνοιας πάντα με περιτριγύριζε, ήταν σαν να ζούσα πίσω από κλειστές πόρτες αναζητώντας το ταξίδι μου, όπως όλοι. Έγραψα πρώτη φορά στα δεκατρία μου, θεωρώ πως η ανάγκη μου "κάπου να με φυλάξω" επικρατεί ως και τώρα. Διάβαζα πολύ και νιώθω πως υπάρχουν και άλλα βιβλία που με περιμένουνε... Ακόμη στα αυτιά μου ακούω: στον επόμενο τόνο η ώρα θα λέει σε μένα: έλα να ταξιδέψουμε μαζί..
ΔιαγραφήΠόσες φορές παρακαλέσαμε πριν να είναι αργά..και όμως το τέλος αναπόφευκτο.. πόσο αναζητήσαμε μία στιγμή και ας ήταν η μοναδική..και όμως ποτέ δεν ήταν αρκετή και το γνωρίζαμε..
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα!
Η χαρά.. με το σταγονόμετρο!!
ΔιαγραφήΈτσι είναι η ζωή. Κι όσοι φύγαν
αυτοί χάσανε τελικά. Κι όπως
έκλεισα την ανάρτηση μου, σκέφτηκα
μην αργείς.. αύριο θα λείπω!!!
Αυτή η πουτάνα αίσθηση παράνοιας που νιώθω κι εγώ. Να αναγκάζεσαι να αμφισβηστείς τα μάτια σου, τις αισθήσεις σου. Να λες δεν μπορεί, δίκιο θα έχουν οι γύρω σου που σου λένε "τι σου λείπει, όλα τα έχεις. Εχεις αυτό, έχεις το ένα, έχεις το άλλο". Ναι ρε, τα έχω, αλλά δεν έχω "εκείνο". Και να μη μπορείς να πεις, παρατήστε με, αφήστε με ήσυχο. Και να περνάει ο καιρός, ψάχνοντας ένα εισιτήριο. Για ένα ταξίδι στο "εκείνο".
ΑπάντησηΔιαγραφήTo ταξίδι στο "εκείνο" ίσως δεν έρθει ποτέ!!!
ΔιαγραφήΤο κεφάλι ψηλά όμως φίλε. Διάβασε τις τελευταίες
δυο λεξούλες μου. ΑΥΡΙΟ ΘΑ ΛΕΙΠΩ
....δεν ξέρω ούτε με νοιάζει πλέον....
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν δε σε νοιάζει , αύριο θα είσαι εδώ ...να παλεύεις με τις σκέψεις σου χαϊδεύοντας εκείνο το κάψιμο στο γραφείο....
Θα απαλύνει το κάψιμο, παντού ....και στο γραφείο...
Καλώς σε βρήκα!
καλώς σε βρήκα κι εγώ Πασπαρτού μου..
Διαγραφήγράφεις απλά, χιουμοριστικά, αλλά το
μεγαλύτερο ταλέντο σου, είναι πως όποιος
διαβάσει την πρώτη φράση σου, σε διαβάζει
ως το τέλος.. δεν υπάρχει "κενό" στην
πένα σου! θα σε πάρω να χορέψουμε μαζί
ένα τάνγκο.. κι αν δεν ξέρεις τα βήματα
μη σε νοιάζει.. θα κάνεις ότι κάνω!!
καλό μας βράδυ καλό μου
Το καλό είναι πως πάντα μπορείς να προσποιηθείς πως δεν ξέρεις τα βήματα.... κάνει το χορό πιο ενδιαφέρον...
ΔιαγραφήΣε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια ...
Καλό μας βράδυ......
Αν και δεν είμαι χορευτής σαν τον Παύλο από το Dancing, ουτε και σύ η Ντορίτα, είμαι σίγουρος πως θα χορέψουμε τουλάχιστον με αξιοπρέπεια, πάθος, ύφος και ευλυγισία. Η Δανδουλάκη θα μας βάλει 10.. Καλό βράδυ καλό μου
ΔιαγραφήΝα σου πω κάτι; ζηλεύω αυτή την ξέφρενη γραφή σου... Είναι σα να ανοίγω την πόρτα κρυφά σε ένα δωμάτιο γεμάτο θησαυρούς... και πάντα βρίσκω κάτι πολύτιμο...
ΑπάντησηΔιαγραφή:)
Ένας φτωχός Παλιάτσος είμαι, σαν αυτόν με τα λουλουδάκια του αγρού σε μια προηγούμενη φωτογραφία hana μου. Δεν είμαι επαγγελματίας συγγραφέας ούτε ποιητής. Αυτοί είναι ανώτερα ζώα. Μελέτησα σε τρυφερές ακόμη ηλικές ποιητές που όρισαν τη σκέψη και την ψυχοσύνθεσή μου, όπως ο Καρούζος λόγω άναρχης τάξης στο μυαλό του, τόσο ώστε να φτιάξει νέα δική του γλώσσα, η Πλάθ για την διαστροφική της θλίψη και για την αντρογράφα πνοή των γραπτών της, ο Γερό τράγος Μπουκόφσκι που με τρελαίνει μόνιμα με την στάση τους προς κάθε δήθεν. Απο φιλόσοφους επιλέγω Νίτσε και η εμμονή του που κατάληξε τρέλα και για την άποψή του περί θεού, μέχρι που τον καθιέρωσε…Τον θεό, όχι τον εαυτό του! Έχω ένα μυστικό όμως. Δεν γράφω για να γράψω. Ούτε να διαφημιστώ θέλω. Γράφω για μένα και μόνο μέσα από λόγια που σκέφτεται η καρδιά μου.. Καληνύχτα μας
Διαγραφή