Τρίτη 26 Φεβρουαρίου 2013

εις θάνατον



















 
Χθες βράδυ κάθισα αναπαυτικά στην πολυθρόνα του γραφείου μου 
κι άρχισα να διαβάζω παλιές αναρτήσεις αυτού του Blog. Χαμογέλασα 
και σκέφτηκα πως δεν γίνεται ένας πολυλογάς σαν εμένα να ‘ρχεται 
μια στιγμή που δεν έχεις τι να πεις και τι να γράψεις!

Υπάρχουν πολλά να ειπωθούν πχ για την κωλοκοινωνία μας! 
Θα μπορούσε να γραφτεί ένα βιβλίο, γιατί όχι; Κεφάλαιο 1ο: 
η Οικονομική και Κοινωνική καταπόντιση της πατρίδας μου! 
η παρακμή, ο ξεπεσμός της μεγαλύτερης κουλτούρας σ’ ένα έθνος από σερβιτόρους τρίτης διαλογής ειδεχθείς γραφειοκράτες 
και λαχανάκια Βρυξελλών! Ένας κόσμος λοιπόν όπου η καλλιέργεια 
και η μάθηση έχαιραν σεβασμού, κάποιοι τον έχουν καταβαραθρώσει.


Ξέρετε κύριε Πρόεδρε; Πάντα συμπαθούσα παράνομους και ρεμάλια. 
Δεν έγινα ποτέ, ούτε το ‘να, ούτε τα’ άλλο.  Πάντα συμπαθούσα όμως 
τους απελπισμένους ανθρώπους με σπασμένα φτερά, με σπασμένα
μυαλά και σπασμένους τρόπους! Και κομπλάρω με αυτό που γίνεται 
σήμερα! Χώνω κάτω απ’ το χαλί τις γραμμένες αντιρρήσεις μου
μη τυχόν τις ανακαλύψει κανείς και με ξεφωνίσει!
 
Ό,τι είναι πολύτιμο μέσα μου, χωρίς εξαίρεση, προέρχεται από αλλού 
κι όχι από μένα. Όχι σαν δώρο, αλλά σαν δάνειο που θα πρέπει να το 
ανανεώνω αδιάκοπα… Ό,τι βρίσκεται μέσα μου, χωρίς εξαίρεση, δεν έχει
απολύτως καμιά αξία.. Κι ανάμεσα στα δώρα που έρχονται από αλλού
ότι οικειοποιούμαι χάνει αμέσως την αξία του…

Φυλακίστε με. Είμαι ένα κτήνος. Πέντε κριτές φέρτε μου εκεί, στη 
μεγάλη σάλα. Κανείς τους όμως δεν μιλάει. Το βλέμμα τους είναι από 
μόνο του κατήγορο και για άλλη μια φορά λείπει η υπεράσπιση.. Τελικά 
κάποιος άνοιξε το στόμα του:

Πες μας κατηγορούμενε. Γιατί διάλεξες το καράβι για τη δίκη;

Για να μην έχω έξοδο διαφυγής απαντώ.. και αντικρίζω τους κριτές μου
στα μάτια. Και σεις που ξέρετε τα πάντα, πες τε μου παρακαλώ:  
Ποια είναι τελικά η ισοτιμία του IQ μεταξύ ευρώ και δολαρίου; 
Τα κλεμμένα μου όνειρα τα έχω φυγαδέψει σε δολάρια.. Κι έχω ξεχάσει 
να ζω σύμφωνα με τη λογική σας. Μετεωρίζομαι άβουλος ανάμεσα 
σε δυο κόσμους, συγχέοντας το πρακτέο με το ευκταίο..

-         Κατηγορούμενε σήκω όρθιος. Το δικαστήριο απεφάνθη:
    Καταδικάζεσαι εις θάνατον..

starges



8 σχόλια:

  1. Αχ ρε φίλε, ξέρεις τι μου θυμίζουν κάποιες φορές τα κείμενά σου? Εκείνες τις εικόνες που φτιάχναμε παιδιά, ενώνοντας τελίτσες. Όμως εκεί που αρχίζει να αχνοφαίνεται η εικόνα, νάσου και κάποιες σκόρπιες τελίτσες, ίσα να με μπερδεύουν. Και πάλι απ' την αρχή.
    Αυτή είναι και η γοητεία όμως του να σε διαβάζει κανείς. Μου αρέσει ο τρόπος που γράφεις, έστω και σιβυλλικά.
    Γι' αυτό θα είμαι εδώ, "μέχρις εκτελέσεως της ποινής σου".
    Ένα όμορφο βράδυ σου εύχομαι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολλές φορές το παθαίνω φίλε. Εκεί που αρχίζω να γράψω μια σκέψη μου, τσουπ σκέφτομαι κάτι άλλο ουρανοκατέβατο. Εξ ου και και το "πολυλογάς" που λέω στην αρχή.
      Μη με κρίνεις κι εσύ σαν δικαστής. Ναι, θα αποδεχθώ εκ των προτέρων όλες τις κατηγορίες. Εγώ τη σκότωσα τη γριά. Εγώ ήμουνα στο ελικόπτερο στα Τρίκαλα προχθές. Εγώ είπα Ναι σε Όλα στο 4ο Μνημόνιο. Εγώ πήρα το στικάκι και το 'δωσα στον Κανάκη στο Ράδιο Αρβύλα. ΣΣΣ.. μη το πεις πουθενα. Τάφος έτσι ;;;;;;

      Διαγραφή
  2. Κριτής εγώ ποτέ!! Πάντα κρινόμενος.
    Τάφος;;; Το μαυσωλείο του Τατζ Μαχάλ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μην παίρνεις το βάρος ευθυνών που δεν σου ανήκουν πραγματικά καλέ μου starges. Μην τιμωρείς τον εαυτό σου. Γιατί η ψυχή σου αξίζει ελαφρυντικά και ελπίδες. Εδώ εις θάνατον δεν κατηγορήθηκαν άλλοι, που κατέστρεψαν ζωές, που ξεπούλησαν χώρες, που ποδοπάτησαν όνειρα.
    Θα κάνουμε έφεση στην ποινή αν επιμείνει το δικαστήριο. Ορίστε μας!!
    Καλό απόγευμα σου εύχομαι να έχεις, γεμάτο χρώματα και όμορφες στιγμές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άφήστε με ελεύθερο να διαλέξω τη σκλαβιά μου
      Ελεύθερος περιορισμούς να θέσω. Και κλείστε
      γρήγορα την πόρτα από το κλουβί μου
      παρηγοριά μου χάρισες Μαρίνα μου. Σ' ευχαριστώ

      Διαγραφή
  4. starges, στα σοβαρά τώρα... άσε, έχουν άλλοι σειρά... και είναι και πολλοί και σπρώχνονται...
    εσένα σε θέλουμε και πολυλογά, και ολιγόλογο και όπως σου αρέσει....
    όλοι μας έχουμε μέσα μας μικρά κομμάτια των άλλων... ακούς;
    δεν είναι εγκληματικό... θα συμφωνήσω με τη Marina D Queen...
    ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Τα σχόλια που δημοσιεύονται, εκφράζουν τις απόψεις των αποστολέων τους. Ο διαχειριστής του Blog, δεσμεύεται να δημοσιεύει τα σχόλια σας, απαντώντας ή μη το περιεχόμενο τους. Παρόλα αυτά, δεν θα δημοσιεύονται συκοφαντικά, ειρωνικά ή υβριστικά σχόλια.