Σάββατο 26 Ιανουαρίου 2013

pause dot brake


















Η καρδιά μου ταξιδεύει στο χρόνο, ανάμεσα σε στιγμές που αιωρούνται και σκορπίζουν γύρω μου, αιφνιδιαστικά και γοητευτικά, στιγμές επικίνδυνα όμορφες…

Όλα γύρω μου σε απόχρωση απαλού μπλε, γαλάζιου και ραφ. Το χαλί απλώνεται ανάμεσα στον μαύρο δερμάτινο καναπέ και τη βιβλιοθήκη, φτάνει μέχρι κάτω απ’ την βιτρίνα, με τις γυάλινες πόρτες. Δυο άλλες πιο μικρές πολυθρόνες γερές, τετράγωνες στο πλάι. Οι μορφές και η διακόσμηση του γραφείου αλλάζει κατά καιρούς όπως εγώ διατάξω. Τα έπιπλα παίρνουν νόημα κατά την προσταγή μου κι αυτά.

Κάθομαι σε μια δερμάτινη πολυθρόνα με ψηλή πλάτη. Το γραφείο μου το γνωρίζω … όχι τέλεια μα αρκετά καλά. Τα χρώματα, τις επιφάνειες και τα βάθη, τις συσκευές, τα μηχανήματα. Εδώ φυλάω τα πολύτιμα και τα ευτελή. Όλα δικά μου αποκλειστικά. Ξέρω πως αλλάζουν όταν τ’ αγγίζω με χέρι που κι εκείνο μεταβάλλεται. Και αν βάλω τον κίτρινο φάκελο μετά τον πράσινο στο ράφι, ο κόσμος δεν θα είναι πια ο ίδιος. Κι αν από την πολυθρόνα μετακινηθώ στην καρέκλα, ο κόσμος γίνεται αλλιώτικος. Κι αν σηκώσω το τηλέφωνο, να μιλήσω πρόσωπο με πρόσωπο, όλα μεταβάλλονται κι άπειρες οι αλλαγές. Μέσα κι έξω μου..

Ζω σε έναν κόσμο γνωστό, σε έναν κόσμο μυστήριο κι ο παντοδύναμος μάγος είμαι εγώ. Μετράω τους πιστούς πελάτες μου σαν υπηρέτες, κι ελέγχω αυστηρά τις κινήσεις τους.. Έμαθα να ανακαλύπτω, ν’ αγωνίζομαι για μένα. Ξέρω πως το μέλλον είναι αύριο και τώρα, τώρα και αύριο. Αυτή είναι η μόνη μου απόλυτη βεβαιότητα. Ζω τις ερωτικές φαντασιώσεις μου, σαν κάτι ιδιαίτερο, μοναδικό. Σαν έρθει η στιγμή για το αποκορύφωμα της ηδονής, βουλιάζω κι αναλώνομαι στον κόσμο μου. Αφομοιώνομαι σε ένα άγριο και τρυφερό αγκάλιασμα συνάμα, και νιώθω τα ποτάμια να τρέχουν μέσα στο κορμί μου μέχρι να βρουν διέξοδο κι εκπλήρωση. Ύστερα επιβάλλω απόλυτη σιωπή..


Τέλειωσα πια γι άλλη μια φορά την αριθμητική. Στέγη-τροφή-ρουχισμός-τσιγάρα-έξοδα κινήσεως, χίλια τόσα ευρώ για τις ελάχιστες μου ανάγκες και οι τόκοι να καλύπτουν την άνοδο του πληθωρισμού, όχι της απληστίας μου. Τί θέλω; Πρέπει να βρεθώ στο κατάλληλο κλίμα για να το διαπιστώσω αληθινά. Πώς είναι δυνατόν να το φανταστώ τώρα αφού όλα μου τα χρόνια κάνω ό,τι υπαγορεύουν οι ανάγκες μου; Η απλή, κοινή και τετριμμένη βιοτική ανάγκη.

Θα μπορούσα, λόγου χάρη, να θέλω να σκάβω χαντάκια, ωραία, καλλιτεχνικά, ποιητικά χαντάκια, και να τοποθετώ ηλεκτρικά καλώδια ή σωλήνες υπονόμων. Να δουλεύω στον τόρνο, τη φρέζα ή την πρέσα. Να πουλάω αράπικα φιστίκια ή κρατικά και λαϊκά λαχεία, να γράφω βιβλία ή να ζωγραφίζω. Ακόμα και να μην κάνω τίποτα για ένα μεγάλο διάστημα.

Χθες βράδυ δεν ήμουν καλά. Βγήκα, περπάτησα στην Πλάκα και χάρηκα που έβλεπα κόσμο γύρω μου. Έστω κι αν ψιλόβρεχε. Τα μαγαζιά γεμάτα. Ύστερα κατέληξα στο Μελίνα στη Λυσίου και ξεχάστηκα με τα τραγούδια του φίλου μου Δημήτρη Λ. Μετά, κατέληξα στην Απανεμιά. Ήταν αργά. Η  μικρή μπουάτ ήταν σχεδόν άδεια. Έριξα μιαν αδέσμευτη ματιά τριγύρω, να ξεκαθαρίσω, όσο μπορώ, το νόημα και τη θέση μου στον κόσμο. Να φανώ συνεπής μ’ εμένα.  Ομολογώ ότι είμαι αρκετά καθυστερημένος, όχι γιατί άργησα ν' ανακαλύψω την αλήθεια, αλλά γιατί μπήκα κι εγώ στ' αυλάκι, στο χαλινάρι, στον ζυγό και μου ‘λειπε η τόλμη να κάνω το σωστό. Ν' αποδεσμεύσω τις παραγωγικές δυνάμεις, τις δημιουργικές ορμές που οδηγούν στο κατώφλι της δικής μου χίμαιρας.

Μα έστω και αργοπορημένος, έστω και χωρίς των άλλων τη συμμετοχή, έστω και με κίνδυνο να παρεξηγηθώ, εγώ θα προχωρήσω. Θα κάνω το άλμα χωρίς προστατευτικό δίχτυ, μην περιμένοντας επευφημίες και θύελλα χειροκροτημάτων. Όλα λοιπόν μελετημένα, σχεδιασμένα, προγραμματισμένα κι η ψυχραιμία μου αδιατάραχτη. Καμιά κινηματογραφική σκοπιμότητα να υπαγορεύσει το απίθανο λάθος. Χθες βράδυ, διακόπτοντας μια μακρόχρονη συνήθεια, γύρισα νωρίς στο σπίτι, χαμήλωσα το τηλέφωνο τόσο που να μην ακούγεται σχεδόν καθόλου κι έσβησα το φως να κοιμηθώ..

Λίγο πριν ξημερώσει η μεγάλη μέρα σήμερα, ονειρεύτηκα ότι πετούσα πάνω από την πόλη με μαγικό χαλί, μαζεύοντας χεριές τις κεραίες από τις ταράτσες, κι αφού τις έκανα μπουκέτα, τις φύτευα σε αφρόχωμα και ξεπετάγονταν μεθυστικά λουλούδια.. Ταξίδευα από κορφή σε κορυφή βουνού, έπινα δροσερό νερό από τα γεμάτα με βροχή σύννεφα κι αναπαυόμουνα επάνω στα κλαριά των δέντρων. Ο ήλιος πρόβαλλε κοντά, τόσο κοντά που λες πως θα μπορούσα να τον αγγίξω..


Και συ που με διαβάζεις, τρέχα.
Έν, δυο, τρία, σε έπιασα!!..
starges




16 σχόλια:

  1. Σαν τον Ιεροφάντη, σαν μυσταγωγός των μικρών και μεγάλων μυστηρίων. Κι εμείς οι μύστες, να συμμετέχουμε (εξαγνισμένοι?) στη μύηση.
    Καλημέρα φίλε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. δικό σου το τρίτο αστέρι αριστερά..
      καλό βράδυ φίλε μου

      Διαγραφή
  2. και σήμερα σ'έψαξα..
    για μια στιγμή νόμιζα πως χάθηκες!
    ευτυχώς το είχες προνοήσει..
    νιώθω σαν εκλεκτή:)
    χάθηκα για λίγο είναι η αλήθεια μου..
    ελπίζω να πάνε όλα κατ'ευχήν!!:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. σου είπα θα ξανάρθω
      είδες; κράτησα το λόγο μου
      άλλωστε.. οι βόλτες μου
      στον κήπο σου, ψάχνουν ακόμα
      τα ξεχασμένα μου όνειρα
      να βρουν..
      καλό μας βράδυ φίλη μου!

      Διαγραφή
  3. To'χεις απίστευτα με τον γραπτό λόγο, αλλά θα στο'χει πει ήδη τόσος κόσμος! Μου άρεσε πολύ το όνειρό σου... Καλό σαββατοκύριακο :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. κινούμενα σχέδια μελαγχολίας η ζωή μας
      τα όνειρα μας όμως, δίνουν πνοή κι ελπίδα
      στο άγνωστο μας αύριο..
      σ' ευχαριστώ για το χρόνο σου να με διαβάζεις!
      καλό βράδυ Σαββάτου Μαρία μου

      Διαγραφή
  4. Έχω πει πολλές φορές ότι διαβάζω στο χώρο σου είναι υπέροχο και θα το πω ακόμα πάρα πολλές ,,μου αρέσει η γραφή σου με ένα τρόπο μαγικό , είμαι ερωτευμένη με τις λέξεις σου ..ότι αποτέλεσμα και να έχουν αυτές .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ο θαυμασμός μου για σένα γλυκιά μου φίλη
      είναι αμοιβαίος και δεδομένος από πολύ
      καιρο πριν.. σε διάβαζα και σε διαβάζω
      ταξιδεύοντας στα λόγια, στη σκέψη, στην
      καρδιά σου!.. μια νύχτα θα 'ρθω να σε κλέψω
      πριν ξημερώσει :) Καλό σου βράδυ Κατερίνα!

      Διαγραφή
  5. Απαντήσεις
    1. Τιμή μου.. ακόμα και γι αυτές
      τις τρεις τελίτσες σου!
      καλό βράδυ Σαββάτου φίλη μου

      Διαγραφή
  6. Και να που κράτησες τον λόγο σου και γύρισες για να αφήσεις διάφανα κι άλλα κομμάτια ψυχής ώστε εμείς να ρίξουμε κλεφτές ματιές και να νιώσουμε την αλήθεια τους!!
    Καλή σου μέρα και καλά ταξίδια στα μονοπάτια των λέξεων, των σκέψεων και των συναισθημάτων!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. μόνο τώρα γέμισε η αγκαλιά μου
      χρώματα, ταξίδια κι αρώματα !!
      σ' ευχαριστώ που γι άλλη μια φορά
      ήρθες Μαρίνα κοντά μου

      Διαγραφή
  7. Οχι "τρεχα", μα "πηδα"!!! Πηδα απτο τρενο της ρουτινας κ μετα τρεχα να προλαβεις οσα δεν προλαβες να ζησεις....οσα δεν "επρεπε" να πεις ή να κανεις για να εισαι αρεστος κ αποδεκτος!
    Καλημερα, φεγγαρι της σιωπης!
    (αληθεια καμαρωσες την ανατολη σμρ το πρωι;ενα θαυμα, ενα ονειρο...αντικρυ στην πανσεληνο... ;-))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πέρασα πολλές φορές από την κόλαση κι άλλες τόσες
      από τον παράδεισο. Είδα κι έζησα πολλά ως τώρα
      Χορεύουμε ένα τανγκο απόψε Vailie ?? έλα να προλάβουμε
      η μουσική πεθαίνει.. Καλημέρα φίλη μου

      Διαγραφή
    2. Για μενα η μουσικη δεν πεθαινει ποτε!!!
      Υπαρχει μεσα μου κ μου αρεσει να παρασερνω τον καλο μου!!!
      Πειραζει να χορευω μαζι του τα τανγκο της καρδιας μου;;; ;-)
      Vailie*

      Διαγραφή
    3. Μαγεμένα δελφίνια οι νότες του βιολιού
      βαθύ μπλε πέλαγο φουρτουνιασμένο
      και τα θαλασσοπούλια σε αφρούς κυμάτων
      χορεύουν το τανγκό σας!!

      Διαγραφή

Τα σχόλια που δημοσιεύονται, εκφράζουν τις απόψεις των αποστολέων τους. Ο διαχειριστής του Blog, δεσμεύεται να δημοσιεύει τα σχόλια σας, απαντώντας ή μη το περιεχόμενο τους. Παρόλα αυτά, δεν θα δημοσιεύονται συκοφαντικά, ειρωνικά ή υβριστικά σχόλια.