ελπίδα

Αγοράζω όσο-όσο μια ελπίδα, την ακριβοπληρώνω και η ακοίμητη 

ζωή μου, μεμιάς κάνει θόρυβο  Όλη η καρδιά μου χωράει σε ένα

σπιρτόκουτο, το ανοιγοκλείνω και αφήνω μια σπίθα έξω τη φορά! 

Μία μόνο! Τσαφ !! αυτό ήταν..

Σε πύρινο διάλογο με εμένα κι εμένα, λέω κοίτα -κοίτα!!  Μια ελπίδα

αλληθώρισε στον ουρανό. Οι πιο καλοπληρωμένες πουτάνες λέγονται

ελπίδες. Σπάνε τα φρένα στο σύμπαν μου, κι εγώ γελάω κλαίγοντας. 

Να την, ήρθε η ελπίδα μου.. Στην ίδια αφετηρία πάλι στέκομαι. Με όλες 

τις σκιές μου υπαρκτές..

Η ελπίδα δεν κρατάει τα χαρτιά αζύγιστα. Έρχεται πάντα απροσκάλεστη

στον πρωινό καφέ. Τις νύχτες φέρνει όνειρα γαλάζια. Τραγουδάει με 

την παλάμη στην κωλότσεπη, κι αν τη χαϊδέψεις, σου ξερνάει στα μούτρα

τα ψιλά.

Μη φοβάσαι που χανόμαστε. Αυτό που όλοι έχουμε, αυτό που λέω 

εγώ "αξία", μετριέται από τα πόσα μαχαίρια είναι καρφωμένα στην 

πλάτη μας. Κάπου το άκουσα αυτό και συνέχεια το λέω στον καθρέφτη 

όταν θυμάμαι..  Με άηχες λέξεις και κοφτερά ξυράφια τεμαχίζεται 

η ελπίδα.. 

Την είδα. Γυρίζει στα μπαράκια στο Γκάζι. Κι αν ζητήσω απ’ τον μπάρμαν

ένα σφηνάκι ελπίδας σήμερα, θα μου πει.. καταζητείται !!

starges